Yıllar evvel, birbirini çok seven iki çiçek varmış.Bunlardan erkek olan, sevgilisini o kadar çok seviyormuş ki; baharda açtıklarında diğer çiçeklerden onu kıskanıyormuş.
Buna dayanamayan erkek çiçek, baharda binlerce çiçeğin içinde açmakv e kalabalığın içinde kaybolmak yerine, kışın dondurucu soğuğunda açarak, canından çok sevdiği sevgilisini daha fazla görmeyi hayal etmiş.
Yine bahar gelmiş, bütün çiçekler toprağı yedi renge boyamışlar.
Erkek çiçek kışın kurduğu hayallerini sevgilisine anlatmış.
Dişi çiçek onun fikirlerini çok beğenmiş ve bir daha ki sefere hiç kimsenin açmaya cesaret edemediği, kışın dondurucu soğuğunda açmak için sözleşmişler.
Bahar bitmiş, yaz geçmiş, kış gelmiş.
Sevgilisine kavuşma hayaliyleyerinde duramayan erkek çiçek, karın bir yorgan gibi kapladığı toprağıdelerek yeryüzüne çıkmış.
Bembeyaz karlar içinde o renkleriyle göz kamaştıran sevgilisini aramış.
Ama bulamamış.
Ümidini yitiren erkek çiçekbir süre sonraüzüntüsünden boynunu eğmiş.
Sonra da soğuğun şiddetine dayanamayıphayatını kaybetmiş.
İşte o günden sonra, aşkı için kışın dondurucu soğuğuna bile aldırmadan karların içinde açan çiçeğe
KARDELEN
ve ona sadık kalmayıp aldatan sevgiliye
HERCAİ
adı verilmiş.
(Kaynak:Günün Güzel Geçsin)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder