Ölümle baş başayızdır,kendi ölümlülüğümüzün indirgenmez gerçeğiyle.Uzun bir hastalıktan sonra gelen ölümü çaresiz kabul edebiliriz.Kaza sonucu ölümü bile yazgıya yükleyebiliriz.Ama bir insanın hiçbir neden yokken ölmesi bizi ölümle yaşam arasındaki o görünmez sınıra o denli yaklaştırır ki artık hangi tarafta olduğumuzu kestiremeyiz.Yaşam ölüme dönüşür,sanki bu ölüm öten beri bu yaşama sahip olmuş gibi.Hiç uyarılmadan ölmek,şu anladadır:Yaşam durur,yaşam her an durabilir.Paul Auster
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder